Posted on 22 December 2009.
สวัสดีเช้าวันอังคารที่ 22 ธันวาคม
บางคนก็เจอเรื่องเครียด เครียดแต่เช้า เจ้านายด่า เมนส์มา
งานเข้า งานเผา งานหนัก ส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตทั้งสิ้น
สลัดมันทิ้งซะ เครียดทำไม
ไม่ใช่เรื่องของตัว งานใครก็งานเจ้านาย
ช่างหัวมัน แล้วพัฒนาตัวเองใหม่ในสิ่งที่พลาดไปแล้ว
( ก็กูพลาดไปแล้ว เอาอะไร ?) 55555555
มาฝากค่ะ ปกติไม่ค่อยอ่าน แต่มาแบบนี้ อดอ่านไม่ได้
^___________________________^
หนูชื่อหลินปิงค่ะ
หนูเป็นลูก ” แม่หลินฮุ่ย “
คุณๆอาจจะสงสัยว่า วันๆนึง หนูอยู่ที่นี่ต้องทำอะไรบ้าง
นอกจาก…นอน…
แหม…หนูก็ไม่ได้ขี้เกียจขนาดน้าน…
ไม่เชื่อเดี๋ยวปั๊ดหวดด้วยคมแฝกซะนี่!!
แม่ฮุ่ยสอนหนูว่า หนูเป็นผู้หญิง
แต่ก็อยู่เมืองไทย
หนูต้องช่วยหารายได้ให้เขา
เพราะเขาเลี้ยงดูเราอย่างดี
เช่นการผลิตตะเกียบส่งไปขายที่จีน
จีนได้ตะเกียบ ไทยได้เงิน win-win
แต่ไม้ที่แม่ฮุ่ยเอาไปทำตะเกียบนั่นมันคมแฝกหนู~~~~
แต่หนูก็ยังเป็นเป็นเด็กนะ ให้ทำงานทั้งวัน
หนูก็เบื่อๆแหละ
มันต้องมีเล่นบ้าง
แต่เล่นในบ้านนานๆ มันก็เบื่อๆนะ
หนูอยากออกไปดูโลกภายนอกบ้าง
หนูก็เลยพยายาม…แหกคุก!!
ครั้งแรกๆหนูทำไม่สำเร็จหรอก
โดนพี่เลี้ยงจับได้ ก็เลยโดนส่งกลับเข้ามา
แต่หนูก็ไม่ยอมนะ แม่ฮุยบางทีก็ใจดี
ร่วมมือกับหนู ช่วยดูต้นทางให้
ตอนแรกหนูก็ดีใจนะ
ข้างนอกนี่ของเล่นเยอะกว่าข้างในอีก
แต่หนูก็พบว่าโลกภายนอกมันโหดร้ายจริงๆ T^T
หนูตกลงมาคราวนั้น หนูเจ็บมาก ต้องไปหาหมอ
หมอบอกหนูว่า ต้องฉีดยานะ แต่หนูกลัวเข็มมาก
ก็เลยจะหนี แต่ว่า…T^T
หนูเลยเข็ดแล้ว กับโลกภายนอก
กลับเข้าบ้านดีกว่า T^T
แต่ว่า…ก้นหนูติดกรงงงงงงง T^T
หนูดิ้นรนอยู่ตั้งนานแน่ะ
พอหนูกลับมา แม่ฮุ่ยก็ถามว่า เป็นยังไงล่ะ ซนดีนัก
แม่ฮุ่ยก็เลย…ถีบ…สั่งสอนหนูไปอีกที T^T
คืนนั้น แม่ฮุ่ยก็สั่งสอนหนู บอกให้หนูเป็นเด็กเรียบร้อย
ทำตัวให้สมเป็นกุลสตรีแบบแม่…–_-“
หนูนอนทบทวนคำสั่งสอนของแม่ฮุ่ยอยู่นาน…
แล้วหนูก็เลยต้องทำตามแม่…
ถึงหนูจะดื้อ จะซนไปบ้าง แต่หนูก็รักแม่นะ
แล้วยังไงมาเจอหนูปิงกับแม่ฮุ่ยได้ที่เชียงใหม่นะคะ บ๊ายบายค่า
Zzz…
สวัสดีค่ะ